از پیازهایی که در بیابان دپو شدند تا گوجه هایی که از بین رفتند/ گرانی در میادین میوه و تره بار؛ آیا ستاد تنظیم بازار خبر دارد؟

از جمله محصولاتی که در داخل به میزان کافی تولید می شود، می توان به محصولاتی چون گوجه فرنگی و پیاز اشاره کرد. در تمامی این سال ها دولت ها هیچ گاه نتوانسته اند که قیمت این دو محصول کشاورزی را به همراه خیار و سیب زمینی تنظیم کنند. این در حالی است که در برخی فصول این محصولات به وفور یافت می شوند و قیمت آن ها به قدری تنزل پیدا می کند که اشک کشاورز را در می آورد و در برخی فصول هم قیمت آن ها به قدری افزایش می یابد که اشک مصرف کنندگان را در می آورد.

به گزارش نبض بانک ، در روزهای اخیر قیمت گوجه فرنگی و پیاز به قدری افزایش یافته است که کم کم این دو قلم کالا را نیز باید حداقل برای یک مدت کوتاهی از سبد خرید خانوارها کنار گذاشت.

مصطفی دارایی نژاد رئیس اتحادیه بارفروشان میدان مرکزی میوه و تره بار طی مصاحبه ای در مورخه 14 آبان ماه 1399 با بیان اینکه قیمت گوجه فرنگی به زودی کاهش خواهد یافت، گفت: قیمت پیاز نیز از هر کیلو ۶ هزار تومان به ۵ هزار تومان در میدان کاهش یافته است.

این افزایش قیمت های سرسام آور برخی محصولات از جمله همین پیاز و گوجه فرنگی در حالی است که فیلم هایی در شبکه های مجازی پخش شده و دست به دست می چرخند نشان می دهند که میلیون ها تن پیاز در یک بیابانی دپو شده اند. کسی که در حال فیلم گرفتن می باشد بیان می کند که این پیازها متعلق به یک نفر است! این پیازهای شش ماهه هستند و از خصوصیات پیازهای شش ماهه این است که قابلیت نگهداری بالایی را دارند و معمولا در مناطق کرمانشاه کشت می شوند.

پرسش از مسئولین این است که این چندین تن پیاز توسط چه کسی یا کسانی دپو شده است؟ آیا کشاورز با آن تمکن مالی ضعیف قادر به دپوی این میزان پیاز می باشد؟ این دپو درست در زمانی رخ داده است که قیمت این محصول کشاورزی در حال رشد می باشد و در بازار با قیمتی گزاف به مصرف کننده فروخته می شود. این دپو در این شرایط افزایش قیمت پیاز، آیا مصداق بارز احتکار نیست؟

همچنین فیلم های دیگری در فضای مجازی منتشر شده است که نشان می دهند حجم عظیمی از گوجه فرنگی ها در حال معدوم سازی می باشند و این در حالی است که قیمت گوجه فرنگی در برخی مناطق به کیلویی 15 هزار تومان هم رسیده است. این فیلم بیانگر آن است که این گوجه ها در مرز باشماق با عراق به دلیل معطل ماندن یا نبود کیفیت، اجازه ورود پیدا نکرده اند و به مرور زمان خراب شده و الان در حال معدوم شدن می باشند.

حالا پرسش این است که چرا در شرایطی که قیمت گوجه فرنگی در داخل در حال افزایش است و به هر کیلو 15 هزار تومان رسیده است اصلا اجازه صادرات آن هم در این حجم داده می شود؟ آن هم صادراتی که به نتیجه نمی رسد و باید این گونه این محصولات معدوم شوند.

این فیلم ها نشان می دهند که افزایش قیمت محصولات کشاورزی پیش از آن که به کمبود تولید و یا عرضه آن ها مربوط شود به سوء مدیریت ها و نبود نظارت های کافی در بازار این محصولات و عدم برخورد با دلالان این حوزه باز می گردد.

نکته ای که رهبر انقلاب نیز در صحبت های خود در 13 آبان به آن اشاره کردند. ایشان با تأکید بر تحرک و تلاش بیشتر مسئولان در سه زمینه «اقتصاد، امنیت و فرهنگ» گفتند: گرانی‌های اخیر واقعاً توجیهی ندارد و مسئولان باید با هماهنگی و جدیت این دشواری‌ها را از زندگی مردم بردارند. رهبر انقلاب، گرانی گوشت، مرغ، گوجه تا پوشک بچه را برغم موجود بودن جنس و کالا، گرانی‌های بی مبنا و بی‌دلیل خواندند و افزودند: همه این گرانی ها و مشکلات، با هماهنگی دستگاهها قابل حل هستند و باید مشکلات از جلوی پای مردم برداشته شود.

با توجه به این صحبت های رهبر انقلاب حالا پرسش این است که وزارت جهاد کشاورزی و وزارت صمت و نهادهای زیرمجموعه آن ها از جمله ستاد تنظیم بازار و حمایت از مصرف کننده در گرانی محصولاتی چون گوجه فرنگی و پیاز چه نقشی داشته اند و در کجای این ماجرا قرار گرفته اند؟